پاکستان اینک از کشورهای صادر کننده عمده فرش دستباف به شمار می رود. این کشور به مساحتی معادل 366373 مایل مربع در جنوب آسیا واقع شده است پایتخت آن«راول پندی» و برخی از شهر های معروف آن کراچی،لاهور،پیش آور است. این سرزمین محدود است از شمال به افغانستان و جمهوری فدراسیون روسیه و از مشرق به هندوستان و از مغرب به ایران و افغانستان و از جنوب به دریای عمان اغلب مردم پاکستان به کشاورزی و دامداری اشتغال دارند و پرداختن به صنایع دستی از جمله نساجی و قالی بافی در جنب عمور مذکور بویژه در بین روستاییان تقریبا همگانی گردیده است. از سال 1947 که مسامانان هند به این کشور مهاجرت کردند فرشبافی در این ناحیه از جهان به عنوان صنعتی مردمی و همگانی و روستایی به حمایت دولت رواج یافت و افغانی های مهاجر نیز بر این صنعت و توسعه آن کمک بسیار نمودند. پشم مهمترین ماده اولیه مورد مصرف در فرش این منطقه است که از گوسفندان محلی تامین می شود و مقداری نیز به خارج صادر می گردد.علاوه بر فرشهای پشمی مقدار کمی نیز قالی ابریشمی در این کشور بافته می شود که ابریشم آن وارداتی است. گروهی از طرح ها و نقشهای فرش پاکستان تقلیدی از طرح های ایرانی است. طرح«گلستان» و نیز سایر طرح های ایرانی از قبیل کاشان،اصفهان،تبریز،قم،ترکمن از جمله یموت،سالور،بخارا در این کشور مورد تقلید قرار می گیرد. بافت بوته کشمیر،بوته جقه نیز که در ردیف نقشمایه های معروف فرش جهانی است در دستباف های پاکستان رایج است. رنگ مورد مصرف در صنایع فرش این کشور شیمیایی می باشد و مصرف رنگهای کرم،بژ،شتری بیشتر رواج دارد رجشمار قالیهای بافت پاکستان نسبت به هند بالا است و فرشها ریزباف تر اند و همین امر موجب گرمی بازار آن در رقابت با فر آورده های مشابه بافت هند گردیده است. اصولا مردم پاکستان در بافتن دستباف های ظریف دارای مهارت اند و بافت نوعی چادر به نام«لداخ» که آن را«رینک شال» می گویند و بسیار ظریف است خود نشانگر توان این مردم بر فراهم سازی دستباف های ظریف می باشد شیوه بافت قالی های پاکستان معمولا با گره نامتقارن فارسی است و بافت به شیوه متقارن کم و محدود می باشد شستشوی فرش در این سرزمین برای کاهش شدت رنگها و مقبولیت صادرات انجام می پذیرد ابعاد فرش این کشور به انتخاب سفارش دهنده یا بافنده تعیین می گردد.در پاکستان علاوه بر قالی های معمولی فرشهایی بنام«حرمی» که بزرگ پاچه است و جهت مساجد در هند و پاکستان بافته می شود و نیز نوعی گلیم یا گلیم درویشی با پود پارچه ای فراهم می گردد. لاهور،مولتان،لیال پور از مهمترین مراکز فرشبافی پاکستان است.